Magazine Logo

Er zijn 18 resultaten voor:

Placeholder image

Angst bij vaders, angst bij kinderen

De rol van vaders ten aanzien van angst en andere stoornissen bij kinderen en adolescenten is in onderzoek verwaarloosd. Vaders hebben een andere inbreng in de opvoeding dan moeders. Die andere inbreng heeft ook zijn invloed op de wijze waarop psychopathologie bij kinderen ontstaat. Hieruit volgt dat vaders bij de behandeling van hun kind meer betrokken moeten worden dan nu het geval is, en vanuit een visie op hun specifieke inbreng worden ingeschakeld. Dit artikel is een samenvatting van het manuscript Fathers’ Role in the Aetiology, Prevention and Treatment of Child Anxiety: A review and New Model, Susan Bögels, Vicky Phares (52 blz). Omwille van de leesbaarheid zijn de verwijzingen naar de diverse onderzoeken niet in de tekst opgenomen. Lezers die graag kennis willen nemen van de bronnen en diverse onderzoeken verwijzen we naar Clinical Psychology Review (2007). E-mail: s.m.bogels@uva.nl Vaders ontbreken Er is genoeg bewijs dat de afwezigheid van een vader in het gezin effect heeft op de kinderen. Agressie en at risk gedrag neemt toe en schoolprestaties worden slechter. Over het effect op angsten bij kinderen is tot nu toe minder bekend. Wel zijn diverse factoren vastgesteld waarmee ouders invloed kunnen uitoefenen op angst van hun kind. Het gaat dan bijvoorbeeld om voorbeeldgedrag, de manier van aanmoedigen, (over)bescherming, (over)controle, acceptatie, steun, afwijzing, aanmoedigen om te vermijden, betekenisverlening aan situaties, het onderkennen en uiten van emoties, conflicten tussen ouders en psychopathologie bij ouders. Maar daarbij wordt de mogelijkheid over het hoofd gezien dat vaders en moeders de angst van kinderen op verschillende manieren beïnvloeden. We zien vaders bij angstgedrag vaker grenzen stellen terwijl moeders meer geruststellen. Bij deze taakverdeling is het denkbaar dat grenzeloos gedrag van vader dan wel het ontbreken van geruststelling door moeder angst bij het kind oproept, wanneer zij elkaars tekorten niet opvangen. De wijze waarop ouders elkaars falen bij het ontstaan van angsten kunnen compenseren, de rol die zij ieder apart hebben in de verschillende ontwikkelingsstadia van hun kind en de interactie met de sekse van het kind zijn echter zelden onderwerp van onderzoek geweest.

1-10-2007 - Bert Krapels
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Gezins-Creatieve-Therapie met de Aardstra

In deze therapievorm gaat een gezin aan de slag met handenarbeidmateriaal, en al doende — heel letterlijk — leren de ouders nieuwe manieren om hun kinderen leiding te geven en om in te spelen op wat ze wel of niet kunnen. Het voor- en nabespreken van elke sessie is bovendien een oefening in vooruitdenken, taken verdelen, en reflectie op hun interactie en optreden. Terwijl iedereen bezig is met een beeldende opdracht en de ouders leiding geven aan de kinderen, ervaren de gezinsleden dat ze samen iets kunnen maken en plezierig met elkaar omgaan. De methode richt zich zo met name op het versterken van de buffermechanismen metacommunicatie en ‘goede ouder’-ervaringen waarvan Van der Pas (2005) veronderstelt dat deze het functioneren van ouders structureel verbeteren. Trefwoorden: creatieve therapie, gezinnen. Mevrouw Frans Beelen is geregistreerd creatief therapeut beeldend vormen, gastdocent in de post HBO-cursus Beeldende Creatieve Therapie met gezinnen en heeft een eigen praktijk als supervisor.

1-10-2007 - Frans Beelen
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Het ‘Twee-Culturen Gezinsconsult' - een draaiboek in wording?

Sinds 1990 woon ik twee maanden per jaar in mijn vakantiehuis in Turkije, en ondanks mijn nog steeds niet vloeiend Turks heb ik me als allochtoon een plekje weten te veroveren binnen de dorpsgemeenschap. Mijn interculturele fascinatie neemt per keer toe, en doordat ik spelenderwijs van alles opsteek over de Turkse samenleving, besef ik steeds pijnlijker dat ik, al snap ik de woorden, te kort schiet in het aanvoelen van emoties. Ik begrijp ze vaak niet. Hetzelfde niet-aanvoelen en niet-begrijpen van gezinsproblemen keert steeds terug in mijn werk hier met gezinnen uit andere culturen. Als maatschappelijk werker/gezinstherapeut heb ik altijd met ouders en kinderen gewerkt. Bijna veertig jaar lang en in Amsterdam. Eerst was dat in een tehuis voor ongehuwde moeders; daarna in de klinische psychiatrie; nu bij de Jeugd-GGZ in Nieuw West. Daar zie ik vooral zogenaamde KOPP—gezinnen: ouders die door eigen psychische problemen alle zeilen bij moeten zetten om een ‘goed genoeg opvoeding waar te maken. En natuurlijk zijn daar ouders bij uit andere culturen: steevast eenderde Marokkaans, eenderde Nederlands en eenderde gemengd met vooral Turks, maar ook Surinaams, Afghaans, Irakees, Chinees — noem maar op. Al deze ervaringen hebben me geleerd hoe nodig het is om samen met een ‘cultuurvertaler’ met deze ouders te praten. Bij toeval heb ik geleerd hoe het ‘werkt’, en daarover gaat dit artikel.

1-10-2007 - Anna Bakker
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Inhoudsopgave

VAN DE REDACTIE KOLOM Bert Krapels, Nachtmerrie THEMA 1: ‘PROTOCOL’ = PROFFESIONELE ZELFDISCIPLINE. Alice van der Pas, Inleiding op het thema. Merian Bouwmeester-Landweer, Project OKé: preventieve bemoeizorg met jonge ouders in niet-OKé omstandigheden. Een bijna-bewezen-evidente interventie. Alice van der Pas, Protocol, programma, draaiboek, vragenlijst, richtlijn, stappenplan of check-lijstje — hls ze maar streng zijn! Anna Bakker, Het ‘Twee-Culturen Gezinsconsult — een draaiboek in wording? Alice van der Pas, Klinisch verantwoord leentjebuur spelen. Matti van Wifferen, Van 'daar gaat ie weer naar ‘zo gaat ie voortaan. Voorbeeld van een zelf-ontwikkeld draaiboek. Frans Beelen, Gezins-Creatieve-Therapie met de Aardstra’s. THEMA 2: ‘ACH VADERLIEF’. Bert Krapels en Louise van den Broek. Inleiding op het thema. Louise van den Broek, Vaders voor het stereo-effect. Bert Krapels, Angst bij vaders, angst bij kinderen. Tejo de Bruijn, De cirkeltechniek: geen verdeling in vaders en moeders maar in rollen. Louise van den Broek, Diversiteit in Vaderschap. Bert Krapels, Is er een probleem met vaders? RUBRIEK Tussen Scylla en Charybdis Ingrid ten Berge en Machteld Zwikker, Veilig thuis? Persoonlijke invloeden in de besluitvorming over onveilige opvoedingssituaties. LITERATUUR Recensies Erik de Belie & Geert van Hove, Ouderschap onder druk. Jacqueline Cuppen, A matter of trust. Ria van Asselt, Uit huis geplaatst. Nota Bene

1-10-2007 -
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Thema I: 'Protocol' = professionele zelfdiscipline - Inleiding op het thema

Veel praktijkmateriaal in dit thema. Het zijn voorbeelden van meer en minder geprogrammeerd werken met ouders in diverse sectoren van het veld. En twee theoretische artikelen — als hulp bij het denken over het fenomeen ‘protocol’. De protocollenetalage ligt vol, lijkt het, maar elke paar maanden wordt een nieuw product geïntroduceerd als nog beter dan de andere. Kieskeurig zijn is lastig. Is het laatste behandelprogramma inderdaad anders? Of beter? En: wil ik eigenlijk wel geprotocolleerd werken? Die laatste vraag is een gepasseerd station. Er valt niets meer te willen. Overheid en zorgverzekeraars financieren bijna alle hulpverlening, zij moeten hun uitgaven kunnen verantwoorden, en dringen daarom aan op protocollering, kwaliteitscertificaten en ‘evidence based’ interventies.

1-10-2007 - Alice van der Pas
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Is er een probleem met vaders?

Het is geen discussiepunt meer dat de vader een belangrijke eigen bijdrage levert aan de ontwikkeling van zijn kind. Maar hoe betrek je een vader bij de therapie van het kind? Volgens Richard L. Meth is dat nog steeds geen vanzelfsprekende zaak bij de hulpverlening, terwijl dat wel zo zou moeten zijn. Daarmee plaatst Meth zich direct in het brandpunt van discussies zoals die zich tussen hulpverleners afspelen. Aan de ene kant vindt men dat vaders — najaren van emancipatie — geen aparte positie meer mogen innemen in de hulpverlening. Anderzijds is men de mening toegedaan dat vaders minder binding hebben met hun kind en dat ze meer wantrouwend ten opzichte van hulpverlening staan. Krapels bespreekt het artikel van Richard L. Meth met de oorspronkelijke titel: Involving Fathers in Childrens Therapy dat verscheen in 2005 in Children in Therapy, (383-406)

1-10-2007 - Bert Krapels
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Klinisch verantwoord leentjebuur spelen

Klinisch verantwoord leentjebuur spelen: Recensie van een voorstel voor efficiënt gebruik van de 500 evident-werkzame behandelprotocollen voor jeugdigen Bruce F. Chorpita, Kimberley D. Becker en Eric L. Daleiden (2007). Understanding the common elements of evidence-based practice: misconceptions and clinical examples. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 46,5: 647-652. Stel dat u niet gebonden bent aan vanuit uw instelling opgelegde protocollen, en ook niet aan de nu eenmaal beperkte selectie van de overbezette eigen-praktijker — hoe wordt u dan wijs uit 500 ‘evidence based’ protocollen voor een kind dat behandeling behoeft? Kiest u het eerste het beste? Het oude en vertrouwde? Of het allernieuwste? Het artikel dat hier wordt gerecenseerd, biedt — met alle respect voor evidentie en experimenteel onderzoek — mogelijkheden om te ontsnappen aan de keurslijfgevoelens én aan de schijnzekerheid die aan de term ‘protocol’ kleeft. Eerst bespreken de auteurs het fenomeen dat veel protocollen een groot aantal identieke behandelprocedures bevatten — maar dat er nog altijd meer problemen zijn dan protocollen, ofwel er zijn te veel protocollen voor te weinig stoornissen. Zij proberen die bezwaren te ondervangen door een inventarislijst te maken van de basiselementen van alle bestaande protocollen voor jeugdigen. Zij ontkennen niet dat dit tot nieuwe problemen kan leiden, en zeker tot misverstanden over hun aanpak, en op allebei gaan ze dan ook in.

1-10-2007 - Alice van der Pas
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Kolom - Nachtmerrie

Ik stond met mijn cliënt voor de rechtbank. Het was haar zeventiende rechtszaak om haar zoontje, inmiddels drie jaar, weer zelf te mogen verzorgen. Er waren veel partijen aanwezig: jeugdzorg, voogd, moeder, pleegouders, hulpverleners en natuurlijk twee advocaten.

1-10-2007 - Bert Krapels
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Literatuur - nota bene

Parra-Cardona, J.R., Wampler, R.S. & E.A. Sharp (2007). 'Wanting to be a good father’: experiences of adolescent fathers of Mexican descent in a teen fathers program. Journal of Marital and Family Therapy 32,2: 215-231. Aanstaande tienervaders worden vaak gezien als verlengstuk van de zwangere tienermoeder, als ze al aandacht krijgen, en als een risicogroep. Adolescentie en ouderschap heten een riskante combinatie. Voeg daar geweld, armoede en verslaving aan toe, plus migratie uit een Latino cultuur, en men verwacht niet anders dan falend vaderschap. Die cultuur wordt geassocieerd met ‘machismo’, en de blanke Amerikaan (of Europeaan) weet niet dat daar nog twee andere begrippen bij horen: ‘familismo’ en ‘personalismo’. Deze veronderstellen respectievelijk verantwoordelijkheid voor het gezin en een netwerk van goede contacten. De Latino vader, zo is gebleken, steekt zijn vrije tijd graag in gezinsactiviteiten — mits hij de kost kan verdienen.

1-10-2007 -
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Literatuur - Recensies

Diverse recensies

1-10-2007 -
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Project OKé: preventieve bemoeizorg met jonge ouders in niet-OKé omstandigheden

In 2006promoveerde Merian Bouwmeester aan de Universiteit Leiden op een onderzoek naar de effecten van het project Ouder- en Kindzorg extra. Een OKé-interventie behelst zes huisbezoeken door een speciaal getrainde wijkverpleegkundige van het consultatiebureau gedurende de eerste 18 maanden na de geboorte. Op grond van de resultaten van dit onderzoek mag het een ‘bewezen-effectieve interventie’ heten. Onderzoek naar de effecten op de langere termijn loopt nog. Inmiddels is deze interventie echter, onder de benaming ‘Stevig Ouderschap’, een vast (en gratis) onderdeel geworden van de Jeugd Gezondheids Zorg. Elke ouder met een pasgeboren kind die zich zorgen maakt, of over wie anderen zich zorgen maken, komt in aanmerking. Het programma is inherent oudervriendelijk. Het focust op ouders en de inhoud van de gesprekken ontwikkelt zich op geleide van hun ervaring. Het wil toegankelijk zijn vooral voor die ouders voor wie een kind grootbrengen misschien te veel gevraagd is.

1-10-2007 - Merian Bouwmeester-Landweer
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Protocol, programma, draaiboek, vragenlijst, richtlijn, stappenplan of checklijstje — als ze maar streng zijn!

De auteur betoogt dat protocollen, evenals minder gesystematiseerde vormen van onderzoek en behandeling, een in wezen heel gewoon fenomeen zijn in de hulpverlening. Problemen met protocollen hangen vaak samen met het — als een garantie klinkende — certificaat ‘bewezen evident’. Dat wekt illusies en het verleidt tot juist minder deskundige hulpverlening. Alleen strenge ‘regels voor gebruik’, die in het protocol zelf zijn ingebouwd, kunnen dat voorkomen. Bedoeld wordt de veiligheid van systematische feedback. Een niet- ’.beveiligd’protocol in handen van een hooggekwalificeerde therapeut kan geen kwaad; in handen van de gemiddelde hulpverlener in de gemiddelde instelling, echter, gelden de claims van bewezen evidentie niet zonder meer. Alleen ingebouwde feedbackloops maken dan een protocol veilig voor cliënten. Datzelfde geldt trouwens voor programma’s tot en met checklijstjes die niet wetenschappelijk zijn uitgetest. Ook de zogenaamde ‘algemeen werkzame factoren’ kunnen niet zonder stelselmatig reflecteren op de vraag of ze wel werkzaam zijn. Dr. Alice van der Pas werkte tot 1992 als ouderbegeleider en systeemtherapeut. Sindsdien is zij full time auteur, redacteur en supervisor.

1-10-2007 - Alice van der Pas
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Recensie - Diversiteit in Vaderschap

Het boek ‘Diversiteit in vaderschap’ is een studie over allochtone vaders. Deze studie werd in 2005 uitgevoerd door het Instituut voor Sociologisch-Economisch Onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam en het Verwey-Jonker Instituut. Het boek geeft het resultaat weer van een klein kwalitatief wetenschappelijk onderzoek onder Chinese, Creools-Surinaamse en Marokkaanse vaders in Nederland. Aanleiding voor het onderzoek was het bijna geheel ontbreken van gegevens over de percepties over het ouderschap van allochtone vaders zelf. Het boek is gebaseerd op interviews met 25 vaders afkomstig uit elke groep.

1-10-2007 - Louise van den Broek
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Thema II: Ach vaderlief - Inleiding op het thema

Vaders kunnen meer dan alleen zorgen voor hun kind. Te lang is ze voorgehouden dat ze als ze hun best doen misschien net zo goed luiers kunnen omdoen als moeders en ze qua koken het niveau van eieren bakken kunnen ontstijgen. Al blijven ze natuurlijk altijd wat onhandiger! Te vaak zijn ze ook in de hulpverlening als een kloon van de moeder gezien. Vaders hebben een andere rol in de opvoeding, zij leveren hun eigen specifieke bijdrage. Wie dat zegt kan — ook anno 2007 — nog op flinke weerstand rekenen.

1-10-2007 - Bert Krapels en Louise van den Broek
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Tussen Scylla & Charybdis

Veiligheid van kinderen is een ‘hot topic’ in de jeugdzorg en jeugdbescherming. Werkers in deze sectoren hebben dagelijks te maken met kinderen voor wie een veilige thuissituatie niet vanzelfsprekend is. Bij het nemen van beslissingen is de veiligheid van het kind een belangrijk uitgangspunt. Veiligheid is immers een basisvoorwaarde voor een gezonde ontwikkeling en het ontbreken van veiligheid is daarom een legitimatie voor ingrijpen in gezinnen, bijvoorbeeld in de vorm van hulpverlening, uithuisplaatsing of een kinderbeschermingsmaatregel. Beslissen over mogelijk onveilige opvoedingssituaties is niet gemakkelijk. Vaak moeten werkers oordelen en beslissen op grond van summiere, gekleurde en soms tegenstrijdige informatie, onder tijdsdruk en met cliënten die niet om inmenging in hun gezinsleven hebben gevraagd. De keuzemogelijkheden zijn zelden ideaal: de meeste besluiten kunnen schadelijke gevolgen hebben voor het kind of diens ouders, maar deze gevolgen zijn niet met zekerheid te voorspellen. Met evenveel stelligheid kan bijvoorbeeld beargumenteerd worden dat een uithuisplaatsing in het belang van het kind is, als dat het kind juist thuis geholpen moet worden. Het is vaak een duivels dilemma: kiezen tussen twee kwaden. Juist de onzekerheid over mogelijk ingrijpende gevolgen maakt beslissen over veiligheid een beladen taak. Niet alleen voor de werker, ook voor de jeugdzorg en de samenleving, zoals de zaken van Rowena en Savannah duidelijk hebben gemaakt.

1-10-2007 - Ingrid ten Berge & Machteld Zwikker
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Vaders voor het stereo-effect. Reflectie op onze eigen praktijk

In dit artikel laten de themaredacteuren aan de hand van hun eigen caseload zien hoe zij met vaders omgaan in hun praktijk voor kinder- en jeugdpsychologie/psychotherapie. De conclusie is dat het beter kan. Er zijn niet altijd plausibele redenen aan te wijzen waarom vaders niet komen. En misschien gaan hulpverleners wel te snel met hun afwezigheid akkoord. Trefwoorden: aanwezigheid van vaders, caseload Louise van den Broek is als kinder- en jeugdpsycholoog en ouderbegeleider werkzaam in een eigen praktijk in Enkhuizen. E-mail: vandenbroek.louise@planet.nl Inleiding Als aanzet voor dit thema hebben wij — de themaredacteuren — de caseload van onze eigen praktijken in Den Haag en Enkhuizen onder de loupe genomen. Doen vaders er in onze hulpverleningspraktijk toe? Hebben wij ze wel nodig om informatie over de ontwikkeling van het kind boven tafel te krijgen, en een analyse van de problematiek te maken? Het is als met je ogen. Als je één oog afplakt (vader weglaat) zie je nog steeds alles, maar de diepte ontbreekt. Zonder vaders krijgen we informatie maar met minder diepte, doordat de reflectie van vader ontbreekt. Vaders zijn wel degelijk van belang, al was het alleen maar om extra informatie te krijgen. Maar ook bij behandeling is succes groter wanneer beide ouders de kar kunnen trekken, dan wanneer een van hen er alleen voorstaat. Genoeg reden om vaders zoveel mogelijk te zien.

1-10-2007 - Louise van den Broek
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Van 'daar gaat ie weer naar 'zo gaat ie voortaan. Voorbeeld van een zelfontwikkeld draaiboek

Tien jaar geleden ontwikkelden ouderbegeleider Matti van Wifferen en systeemtherapeute Erica Siegers voor de Zonnehuizen Kind en Jeugd te Zeist een draaiboek voor ouders die steeds weer in hetzelfde ruzie-patroon verzeild raken met hun kind. ‘Daar gaat ie weer’, heet het daarom nog steeds. Aanvankelijk werkten zij alleen met kleine groepjes ouders, nu ook met ‘individuele’ trajecten van ouders en kind. De groepen duren maximaal 5 avonden; de individuele trajecten minimaal 3 sessies van een uur. Het draaiboek is niet geschikt voor ouders die de Nederlandse taal onvoldoende beheersen. Daarvoor is het te ‘talig’. Het draaiboek is gebaseerd op de humanistische psychologie, met als uitgangspunt dat mensen een groot potentieel aan mogelijkheden hebben en bereid zijn dit ook aan te spreken. Een centraal idee is ‘het ontwikkelingskwadrant’ van de Duitse hoogleraar communicatiepsychologie, F. Schulz von Thun. Voor veranderingen in opvoedstijl worden soms ook gedragstherapeutische technieken gebruikt.

1-10-2007 - Matti van Wifferen
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Van de redactie

Met dit nummer sluiten we de tiende jaargang van Ouderschap & Ouderbegeleiding af. Dat vieren we in de elfde jaargang. Het tijdschrift krijgt een nieuw jasje en we nodigen u uit voor een symposium. Informatie daarover volgt binnenkort.

1-10-2007 - Ineke Huibregtsen
Editie 3 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website