Magazine Logo

Er zijn 18 resultaten voor:

-
Placeholder image

Gesprek - in gesprek met een onderzoeker

Henny Bos is pedagoog en promoveerde eind 2004 aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) op een onderzoek naar gezinnen met lesbische ouders (Bos, 2004). Tot die tijd was in Nederland nog nooit het dagelijkse gezinsleven van lesbische stellen met kinderen onderzocht en beschreven. Eerder was Bos verbonden aan de vakgroep Homostudies van de Universiteit Utrecht en aan de Rutgers Nisso groep. Haar onderzoek gaat uitsluitend over lesbische koppels die samen voor kinderen hadden gekozen - dit in tegenstelling tot gezinnen waarvan de kinderen geboren waren in een eerdere, heteroseksuele relatie van één van de moeders. Bos onderzocht het ouderschap van de moeders, hun kinderwens en motivatie, de opvoeding en de ontwikkeling van de kinderen in honderd gezinnen met lesbische ouders. Om de resultaten te vergelijken onderzocht ze ook honderd gezinnen met heteroseksuele ouders. [1] Lesbische ouders blijken de opvoeding niet moeilijker te vinden dan hetero-ouders. Beide type ouders ervaren evenveel stress en voelen zich even (in-)competent. Bos vond ook geen verschillen in het welbevinden van kinderen in beide typen gezinnen. Er bleken wel verschillen in de sterkte van de kinderwens. Deze is bij lesbische moeders groter is dan bij heteroseksuele ouders. Ook de motieven van lesbische vrouwen om moeder te worden waren iets anders. Verder waren er minieme verschillen in interactiepatronen tussen ouder en kind; lesbische ouders zouden de autonomie van het kind meer respecteren, minder structuur bieden in interacties en minder vaak grenzen stellen dan heteroseksuele ouders. Sociale moeders — lesbische moeders die het kind niet baarden - gaven minder vaak straf dan heterovaders. Na haar promotie zette Bos het onderzoek naar lesbische gezinnen voort, onder andere in een longitudinale studie naar de ontwikkeling van kinderen. De kinderen uit ‘haar’ honderd gezinnen zijn inmiddels tussen de 8 en 13 jaar, en ze heeft hen uitgebreid geïnterviewd. Ze werkt samen met Nanette Gartrell, die in de Verenigde Staten al bijna 20 jaar onderzoek doet naar lesbische gezinnen en initiator is van de National Longitudinal Lesbian Family Study (zie www.nllfs.org). Tijd dus voor een gesprek over ouderschap en opgroeien in gezinnen waarover velen in de buitenwereld nog stigmatiserende opvattingen hebben.

1-1-2007 - Mariëtte Hoogsteder & Marianne van de Laar
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Katie-Lee Weille interviewt Vivian Shapiro - Het belang van verhalen èn griezelsprookjes

Voor adoptie is veel innerlijke kracht nodig, stelt u, maar hoeveel mensen beschikken daarover? Hoe voorkom je dat het kind in een conflictsituatie terecht komt, en botsende loyaliteiten voelt? En toen U vertelde over een adoptiemoeder die zeker wist dat de biologische moeder haar autoriteit niet zou betwisten, vroeg ik me af of je daar óóit zeker van bent. Ouders wagen het erop. In het geval waarover ik vertelde hadden zij geluk. Ze vonden een jonge vrouw die gezond en sterk was, en bereid om de baby af te staan aan mensen die waarschijnlijk stabiele en lieve ouders zouden zijn. Maar andere draagmoeders kunnen het afgeven van het kind niet aan en wegen ook niet af wat goed is voor het kind. Dan komen er problemen. Het is een nieuwe ontwikkeling in adoptieland, en we moeten nog ontdekken welke aspecten ervan het meest kwetsbaar zijn. Een echt goed antwoord heb ik dus niet. Hetzelfde geldt ook enigszins voor adoptie van oudere kinderen, al is er dan meestal een instelling die hulp biedt aan degene die het kind heeft afgestaan én aan het adoptiegezin. Dat geeft de biologische ouder de gelegenheid om te rouwen en de draad van haar leven weer op te pakken, en de adoptieouders om hun relatie met haar duidelijk af te grenzen. Zijn er te veel conflicten, dan grijpt de kinderrechter in. Het is hoe dan ook een zaak van onderhandelen en wederzijds begrip kweken, en gemakkelijk is het nooit. Zekerheid heb je ook nooit. U zei dat er wettelijke en ethische richtlijnen voor dergelijke situaties worden ontwikkeld. Kunt er een paar noemen? Eigenlijk zijn het dezelfde richtlijnen als bij echtscheiding: wanneer een relatie of situatie schadelijk is voor het kind, legt de kinderrechter een beperkte bezoekregeling op of gaat een maatschappelijk werker mee bij bezoeken. Het contact wordt van bovenaf gestructureerd.

1-1-2007 - Katie-Lee Weille
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Inhoudsopgave

2 VAN DE REDACTIE KOLOM 3 Bert Krapels, Dutch Disease THEMA 1: OPVOEDINGSONDERSTEUNING - WAT DOEN WE OUDERS AAN? 5 Mariette Hoogsteder, Inleiding op het thema 8 José van den Putte, Stevig ouderschap stimuleren in de praktijk 14 Jo Hermanns, Opvoedingsondersteuning die helpt 27 Ad de Gouw, Inleiding OnsKindje 29 Marcel de Beukeleer, OnsKindje 32 Margreth Hoek, Opvoeden leer je niet in je eentje RUBRIEK 45 Surf & Zap Ineke Huibregtsen, Ouders als bijzaak. THEMA II: OVER GLOEDNIEUWE GEZINSVORMEN EN HET BELANG VAN VERTELVERHALEN 47 Ineke Huibregtsen, Inleiding op het thema 48 Vivian Shapiro, Over gloednieuwe gezinsvormen en het belang van vertelverhalen 63 Interview met Vivian Shapiro, Het belang van verhalen èn griezelsprookjes RUBRIEKEN 68 Tussen Scylla en Charibdis Mariëlle Bruning en Doret de Ruyter, Kinderen beter beschermd en (grond)rechten van ouders 78 Wellesnietes | Herman Baartman, Enkele kanttekeningen bij het rapport: 'Kinderen eerst. * 82 In gesprek met een onderzoeker | Henny Bos, Lesbische moeders en hun kinderen hebben baat bij een netwerk van vergelijkbare gezinnen. LITERATUUR 87 Recensie - Alice van der Pas, Systeemtheoretisch bulletin, Themanummer Hechting 89 Notabene

1-1-2007 -
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Kolom - Dutch Disease

Als in Utrecht vijftig mensen op een oude houten trap staan te springen en deze stort in, dan vraagt de journalist niet aan de slachtoffers hoe ze zo stom konden zijn om dat met zijn allen op zo’n gammele trap te doen. Nee, men gaat op zoek naar ‘de verantwoordelijke organisatie’. De schuldvraag ligt dan direct op tafel. Want iemand moet dit gedaan hebben. Duidelijk is ook dat dit niet zomaar een ongeluk was, dat het voorkomen had kunnen en moeten worden. Wanneer een man overlijdt tijdens de hitte van de Vierdaagse dan is de vraag niet wat iemand er toe beweegt om bij vijfendertig graden een mars te gaan lopen. Nee, we nagelen de organisatie aan de schandpaal. Zij, en niemand anders, zijn de schuld van het te warme weer.

1-1-2007 - Bert Krapels
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Literatuur - Recensie

Recensie

1-1-2007 -
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Literatuur - nota bene

Terwijl de redactie druk bezig was met het thema ‘opvoedingsondersteuning (zie elders in dit nummer), verscheen in september 2006 een aflevering van het Amerikaanse blad ‘Child Welfare’ die in zijn geheel aan hetzelfde onderwerp was gewijd. In deze Nota Bene daarom geen bonte verzameling artikelen uit vele tijdschriften, maar met vereende krachten zijn samenvattingen gemaakt van alle artikelen uit dat ene blad. De lezer zal zeer veel herkennen: de onoverzichtelijke versnippering van ‘opvoedingsondersteuning\ variërend van voorlichting en cursussen tot gewoon ouderbegeleiding, en dit alles met meer of minder deskundigheid beoefend door Jan en alleman van hogere en lagere disciplines. Allemaal heet het 'parenting education' (PE) en gemakshalve houden we die term hier aan. Herkenbaar is ook het ontbreken van relevante theoretische concepten en van opleidingsmogelijkheden. Maar aan alles wordt gewerkt, en zeer inspirerend zijn de initiatieven om orde op zaken te stellen. Het is niet meer zo dat iedereen 'parenting education' er naar believen even bij kan doen, of dat training in één programma je kwalificeert als opvoedingsondersteuner. Certificering is verplicht — en education permanente! Dana McDermott - Thinking mindfully about parenting and parenting education.

1-1-2007 -
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

OnsKindje

Een (zelfhulp) dienstenaanbod, laagdrempelige emotionele ouderondersteuning van 'Enig in Vlaanderen, uniek in de wereld'. Overal ter wereld bestaat jeugdhulp, zelfs in de meest onderontwikkelde landen. Ouders en families beschouwen hun kinderen als hun grootste rijkdom en vinden het de meest vanzelfsprekende zaak om elkaar bij te springen als het opvoeden van hun kinderen moeilijk wordt. In sommige gemeenschappen zien we zelfs groepen waarvan de deelnemers, die niet noodzakelijk tot dezelfde familie behoren, elkaar ondersteunen. Veelal zijn het vrouwen die kennis aan elkaar doorgeven omtrent zwagerschap, geboorte en opvoeding. Het zijn veelal de mensen zelf die de noodzaak van een gemeenschappelijke ondersteuning inzien en samen met lotgenoten een zelfhulpgroep oprichten. Deze basisvorm van zelfhulp bestond vroeger ook in onze contreien, maar werd langzaamaan door professionals overgenomen. Ook de overheid zag de noodzaak van een goede ouderondersteuning in en ging de professionals subsidiëren en tegelijkertijd kwaliteitseisen opleggen. Zoals ook in andere sectoren ontstaan professionele hulporganisaties vaak uit zelfhulpgroepen. De jeugdhulp in Vlaanderen behoort tot de meest professionele ter wereld. Zes gespecialiseerde sectoren bieden hoogwaardige jeugdhulp aan hun specifieke doelgroepen. De kwaliteitseisen van de overheid werden in de loop der jaren bijgesteld, de kostprijs steeg navenant. Professionalisering heeft een keerzijde wanneer de oorspronkelijke doelstelling van de jeugdhulp vergeten wordt. Vele professionele jeugdhulpverleners menen dat zij de plaats van de ouders kunnen innemen, anderen denken dat zij de ouders kunnen zeggen hoe zij hun kinderen moeten opvoeden. Ouders die met dergelijke jeugdhulpverleners geconfronteerd worden, voelen zich dikwijls te zwak om zich te verdedigen. Meestal ondergaan zij hun pijnlijk lot in stilte, niet zelden uit schrik voor represailles tegen hun kind.

1-1-2007 - Marcel De Beukeleer
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Op bezoek bij onze Vlaamse buren

Het Vlaamse ‘ONSKINDJE’ is een vereniging van ouders die opkomen voor het ondergeschoven kind dat ‘ouderbegeleiding’ ook daar genoemd kan worden. Werkelijke aandacht voor hen als ouders, als noodzakelijk en onlosmakelijk onderdeel van hulp aan hun kinderen, blijken niet alleen Nederlandse ouders vaak te missen, maar blijkt ook bij onze zuiderburen het geval te zijn. Terwijl het toch veelal de ouders zelf zijn, die hulp vragen bij de opvoeding van hun kind. En in gevallen dat niet ouders maar anderen hulp voor het kind inschakelden zijn het ouders die niet zelden schaamteloos hun onmacht als onwil en onkunde teruggekaatst krijgen. Met als gevolg dat onmachtsgevoelens toenemen en het opvoeden nog moeilijker wordt. Conclusie: ouders niet geholpen, kind niet geholpen.

1-1-2007 - Ad de Gouw
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Opvoeden leer je niet in je eentje

Opvoeden wordt in beleidsdebatten over opvoedingsondersteuning vooral bekeken vanuit het perspectief van het kind. De auteur betoogt dat het perspectief van de ouder een beter uitgangspunt is. Opvoeden wordt beschreven als een leerproces waarin ouders zich met vallen en opstaan ontwikkelen tot ‘goed genoeg' opvoeders. Bij sommige ouders stokt of stagneert het leerproces, en daarmee het opvoeden. Dit kan ook wel ‘ontheemd ouderschap’ genoemd worden. De overheid zal beleid moeten gaan ontwikkelen om ouders te steunen en te sterken in hun leerproces. De auteur geeft enkele concrete aanzetten voor de invulling van dergelijk beleid. Trefwoorden: opvoedingsondersteuning, ouderschapsondersteuning Margreth Hoek studeerde economie, met politiek-filosofische zorgethiek als specialisatie. Zij is werkzaam bij JSO (expertisecentrum Jeugd, Samenleving en Opvoeding) en bereidt een proefschrift voor over de betekenissen van zorg en verantwoordelijkheid in het beleidsdebat opvoedingsondersteuning 1980-2002. E-mail: mhoek@yahoo.com Opvoedingsondersteuning: vanuit het perspectief van het kind Ouders voorlichten of ondersteunen opdat zij betere opvoeders worden, is geen recent verschijnsel. De pedagoge Wubs (2004) analyseerde ruim honderd boeken over opvoeden die tussen 1945 en 2000 verschenen, en signaleert dat in de jaren zeventig een nieuwe generatie deskundigen naar voren trad. Ontplooiing en welbevinden van het kind werden in deze periode een op zichzelf staand opvoedingsdoel. In de voorlichting kwam de relatie tussen ouder en kind centraal te staan, en authenticiteit van de opvoeder gold als een belangrijke factor voor gelukkig samenleven. In eerste instantie stond het ideaal van gelukkige en volledig ontplooide ouders én kinderen centraal. Later raakten ideeën over ontplooiing verbonden met argumenten uit de ontwikkelingspsychologie. De nadruk verschoof naar de ontplooiing van het kind; de ontplooiing van de ouders verdween uit beeld, aldus Wubs.

1-1-2007 - Margreth Hoek
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Opvoedingsondersteuning die helpt

Opvoedingsondersteuning staat volop in de belangstelling. De auteur bespreekt de maatschappelijke achtergrond van deze aandacht voor opvoeden en opgroeien en de huidige praktijk. Vervolgens onderzoekt hij welke steun aan ouders en kinderen helpt en wat de kwaliteit bepaalt. Trefwoord: opvoedingsondersteuning Jo Hermanns is deeltijd gewoon hoogleraar opvoedkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Als onderzoeker is hij actief in het Kohnstamminstituut. Tevens is hij zelfstandig adviseur op het terrein van jeugdbeleid en jeugdzorg, verbonden aan de maatschap CO ACT Consult. E-mail j.hermanns@coact.nl 1. Politici als pedagogen Het lijkt wel of de oorzaken van ontwrichtende maatschappelijke problemen zoals segregatie, criminaliteit, schooluitval, werkloosheid, psychische en gedragsproblemen, en radicalisering steeds meer in de gezinsopvoeding worden gezocht. Waar voorheen de politieke discussies vooral vanuit een sociologisch en economisch perspectief gingen over maatschappelijke structuren, over zorgsystemen en de individuele verantwoordelijkheden van burgers, hebben vele politici het nu over ‘opvoeden en opgroeien’ als centraal thema. In de aanloop naar de verkiezingen van 22 november 2006 nam het onderwerp jeugd en de opvoeding in vrijwel alle verkiezingsprogramma’s een belangrijke plaats in. Voor de twee grootste partijen was dit zelfs het eerstgenoemde concrete thema in hun verkiezingsprogramma (CDA: ‘vertrouwen in mensen: gezinnen en jeugd’ en PvdA: ‘Kinderen eerst’). In de politieke uitspraken over de jeugd gaat het nog vooral over de problemen van de jeugd. Maatregelen om de probleemjeugd en hun ouders in toom te houden, staan daarbij als vanouds op de voorgrond. Concrete voorstellen zijn bijvoorbeeld: versterking van de jeugdzorg en jeugdbescherming, uitbreiding van de leerplicht, ouders aansprakelijk stellen voor de schade die hun overlastgevende kinderen aanrichten en het oprichten van opvoedingskampen voor ‘onwillige jongeren’ en het uitbreiden van de capaciteit van de ‘gesloten jeugdinrichtingen’.

1-1-2007 - Jo Hermanns
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Over gloednieuwe gezinsvormen en het belang van vertelverhalen

Vivian Shapiro werd in haar praktijk geconfronteerd met ouders die bij het vormen van een gezin heel anders starten dan we gewend zijn. Zij wilde de betekenis daarvan begrijpen, voor de ouders én de kinderen, en onderzoeken of deze gezinnen ook nieuwe beschrijvingen ontwikkelen van ‘gezin en ‘ ouderschap’, en misschien nieuwe woorden voor hun gezinsgeschiedenissen. Op 14 februari 2006 was Shapiro gastspreekster in het kader van de Lekkerkerker Lecture 2006. In het middagprogramma daarvan sprak zij onderstaande tekst uit. Met haar toestemming is hij licht ingekort. Trefwoorden: adoptie en ouderschap, voortplantingstechniek en ouderschap Vivian B. Shapiro was van 1970 tot 1980 als maatschappelijk werker verbonden aan Selma Fraiberg’ s fameuze Child Development Project in Ann Arbor, Michigan. Daarna werd zij hoogleraar Maatschappelijk Werk aan de Universiteit van Michigan, en sinds haar emeritaat doet zij onderzoek naar nieuwe gezinsvormen en nieuwe wijzen van gezinsvorming — dit laatste samen met haar dochter Janet, hoogleraar maatschappelijk werk, en met hoogleraar psychiatrie Isabel Paret. Daarnaast werkt zij in een particuliere groepspraktijk. Radicale veranderingen in adoptie en vruchtbaarheid We leven in een tijd van maatschappelijke en culturele veranderingen met een grote impact op ons werk, op onze maatschappij, op de rollen van man en vrouw in het gezin, en ook op de keuzes die we kunnen maken voor ons persoonlijke leven. We ervaren in feite een veranderend landschap van gezinsleven, met toenemende diversiteit van zowel de gezinsstructuren als van de manieren waarop gezinnen ontstaan. In de Verenigde Staten — en waarschijnlijk ook hier — verliest het gangbare kerngezin terrein: het gezin waar biologische kinderen met hun ouders leven totdat zij jongvolwassen zijn. Niet-traditionele en meer complexe gezinsvormen komen ervoor in de plaats.

1-1-2007 - Vivian B. Shapiro
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Stevig ouderschap stimuleren in de praktijk

De auteur, werkzaam in de jeugdgezondheidszorg, vertelt over de praktijk van het werken met kwetsbare ouders. Zij deed deze ervaringen binnen het OKé project (Bouwmeester, 2006), dat vroegtijdig ouders ondersteunt ter voorkoming van kindermishandeling. Een programma dat inmiddels is omgedoopt in Stevig ouderschap en dat door steeds meer instellingen voor jeugdgezondheidszorg wordt geïmplementeerd. De auteur illustreert hoe zij ‘binnenkomt’ bij ouders, het contact met hen vasthoudt en hoe ze met hen werkt. Trefwoorden: ouderschap, ouderschapsondersteuning, kindermishandeling. José van den Putte is wijkverpleegkundige Jeugdgezondheidszorg bij Valent RDB in Zuid Holland Adres: www.stevigouderschap.nl E-mail: bestuur@stevigouderschap.nl

1-1-2007 - José van den Putte
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Surf & zap

Het thema ‘jeugd’ staat hoog op de politieke agenda. Ouders lijken daarbij, gek genoeg, bijna geen rol te spelen. In veel beleidstukken en notities wordt geschreven over ‘het gezin’, ‘jeugdbeleid’ en over ‘opvoeders’, en het woord ouders wordt nauwelijks gebruikt. En als ouders al worden genoemd is dat in een bijrol: ‘Essentieel voor het welbevinden van kinderen en hun ouders is een warm gezin, een veilige, uitdagende buurt, een motiverende school en goede kinderopvang.’ (MO-groep 2006)

1-1-2007 - Ineke Huibregtsen
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Thema I: Opvoedingsondersteuning - wat doen we ouders aan? - Inleiding op het thema

Voor een buitenstaander is het waarschijnlijk nauwelijks te begrijpen, maar in de tiende jaargang van dit tijdschrift hebben wij voor het eerst aandacht voor het thema opvoedingsondersteuning. De afgelopen jaren is het onderwerp vaak besproken in de redactie, maar we wilden aan dit thema onze vingers nog niet branden. Opvoedingsondersteuning ging naar ons oordeel alleen over opvoeding: tips en adviezen; er ontbrak een visie op ouders en ouderbegeleiding. Over opvoeden kunnen hulpverleners genoeg lezen in andere tijdschriften. Het was niet ‘ons ding’ en er klonk irritatie bij menig redactielid als we spraken over opvoedingsondersteuning. Waar kwam die weerstand vandaan? Vast en zeker gedeeltelijk van de impliciete boodschappen die opvoedingsondersteuning brengt: ‘gedraagt je kind zich ongewenst? Doe dan eenvoudig zus en zo.’ Je bent als ouder niet consequent genoeg geweest, hebt het verkeerde gedrag beloond of het goede gedrag niet genoeg gestimuleerd. Te vaak wordt expliciet of impliciet met een beschuldigend vingertje gewezen naar ouders die opvoeding moeilijk vinden, alle ouders dus.

1-1-2007 - Mariëtte Hoogsteder
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Thema II: Over gloednieuwe gezinsvormen en het belang van vertelverhalen - Inleiding op het thema

De verschijningsvorm van het gezin is de laatste decennia ingrijpend veranderd. Eenoudergezinnen hebben altijd wel bestaan, maar zijn nu vaker het gevolg van scheiding of van een bewuste keuze. We kennen inmiddels gezinnen met ouders van het zelfde geslacht, complexe, nieuw samengestelde gezinnen, en woongroepen met kinderen. Ook is adoptie van buitenlandse kinderen sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw toegenomen, evenals de mogelijkheid om met behulp van medische techniek, draagmoeders, eicel- en zaaddonatie een kind te krijgen in situaties waar dat vroeger niet mogelijk was

1-1-2007 - Ineke Huibregtsen
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Tussen Scylla & Charybdis

Scylla en Charybdis zijn zeemonsters uit de Griekse Mythologie. Zeelui die Scylla passeerden moesten oppassen niet door haar te worden verslonden. Als ze echter met een veilige boog om haar heen voeren, liepen ze het risico in de draaikolk van Charybdis terecht te komen. Bij kindermishandeling moeten hulpverleners op eenzelfde manier hun weg zien te vinden tussen twee gevaren: verslonden worden door emoties en de ellende die je ziet, of meegesleurd worden in de diepten van bureaucratische draaikolken. Of twee belangen: dat van het kind en dat van de ouders. Hoe bepaalt de ouderbegeleider dan zijn koers, en hoe houdt hij die vast? Onder redactie van Herman Baartman, emeritus hoogleraar Preventie Kindermishandeling aan de Vrije Universiteit, verschijnen in deze rubriek essays van de hand van verschillende deskundigen over dit en andere dilemma’s in de aanpak van kindermishandeling. Mariëlle Bruning en Doret de Ruyter zijn respectievelijk hoogleraar Jeugdrecht aan de Universiteit Leiden en hoogleraar Theoretische en Historische Pedagogiek aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

1-1-2007 - Mariëlle Bruning en Doret de Ruyter
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Van de redactie

Wanneer kinderen krijgen niet vanzelf gaat, staat de medische techniek ouders bij en is ook adoptie een alternatief. Is daarmee het probleem verholpen en alles weer normaal? ‘Nee’, betoogt Vivian Shapiro in het thema ‘Over gloednieuwe gezinsvormen en het belang van vertelverhalen Beide alternatieve procedures zijn niet alleen belastend en stressvol, het betekent ook veel voor de identiteit van de ouder. Vivian Shapiro sprak daarover tijdens de Lekkerkerker Lecture in Amersfoort in februari 2006. De tekst van die lezing en van het interview met haar vind u in dit nummer.

1-1-2007 - Ineke Huibregtsen
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren
Placeholder image

Welles nietes

In september 2004 lanceerde het Ministerie van Justitie na enkele jaren van voorbereiding het programma Beter Beschermd dat als doel heeft de kwaliteit van de jeugdbescherming te vergroten. In diezelfde maand overleed Savanna. In het voorwoord van een later bijgestelde versie is daarover het volgende te lezen: ‘Door recente ontwikkelingen, waaronder incidenten en acties van bij de jeugdzorg betrokken organisaties, kwamen in relatief korte tijd veel aanvullende rapporten beschikbaar die de nadruk leggen op de noodzaak tot snelle en intensieve veranderingen, een gevoel dat meteen werd overgenomen door de professionals in de jeugdbescherming, bestuurders, politiek en media.’ Savanna was niet het eerste kind dat overleed als gevolg van mishandeling ondanks dat het onder toezicht stond van de jeugdzorg. Maar nooit eerder heeft zo’n drama zoveel opschudding veroorzaakt. Wellicht is dat, omdat een proces van herbezinning op de uitgangspunten van de jeugdzorg, en meer in het bijzonder van de jeugdbescherming, al gaande was, en uiteraard niet alleen bij het departement. Een gebeurtenis als deze kan dan maken dat bestaande onvrede extra geprononceerd geuit gaat worden en dat nieuwe standpunten met verve verdedigd gaan worden. ‘Het móet anders, want zie maar eens__’. De algemene teneur in vrijwel al die reacties van professionals, bestuurders, politiek en media is de opvatting dat het roer om moet, dat wil zeggen dat het belang van het kind duidelijker dan voorheen dient te prevaleren boven dat van zijn ouders. Dit lijkt, blijkens de titel die ze gaf aan haar rapport, ook duidelijk de leidraad geweest te zijn voor het advies dat de Werkgroep Wetgeving heeft uitgebracht: Kinderen Eerst. Het advies van de werkgroep gaat ongetwijfeld een belangrijke rol spelen in het debat over de uitgangspunten van de jeugdzorg en de daaraan te verbinden consequenties. Een tijdschrift over ouderschap en ouderbegeleiding is een van de fora bij uitstek waar zo’n debat gevoerd moet worden.

1-1-2007 - Herman Baartman
Editie 1 - 2007
Ouderschapskennis
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



​

Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website