In januari 2016 ben ik in samenwerking met Stichting De Noodkreet in Helmond gestart met het project ‘Ouderschap zonder opvoederschap’. Met dit project geven we een podium aan ouders met een kind dat perspectief biedend in een pleeggezin is geplaatst. Op deze manier hopen we jeugdzorgwerkers, pleegzorgwerkers, ouderbegeleiders en pleegouders te bereiken om de nog altijd verontrustende breakdowncijfers omlaag te krijgen. Kennis en inzicht zijn immers de eerste stap naar een effectieve aanpak van conflictsituaties binnen de pleegzorg. Binnen het project Ouderschap zonder opvoederschap gaan we in vijftien tot vijfentwintig diepte-interviews met ouders in op hun eigen voorgeschiedenis, hun ouderschap, hun ervaringen met jeugdzorg, de uithuisplaatsing van hun kind, het proces dat heeft geleid tot een opvoedingsbesluit en hoe zij de samenwerking met pleegouders ervaren. Alleen al het vertellen van hun verhaal heeft voor de betrokken ouders een louterende, helende werking. Hun verhalen worden in ruwe, onbewerkte vorm gepubliceerd in een boek dat voorjaar 2017 bij Uitgeverij SWP verschijnt. Voor de lezer biedt het boek inzicht in wat deze ouders bezighoudt en waarop hun verzet of medewerking is gebaseerd. Daarnaast willen we meer inzicht bieden in wat vanuit het perspectief van ouders belangrijk is in de samenwerking tussen ouders en pleegouders. Zowel positieve als negatieve ervaringen krijgen een plaats. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.