Voor het begeleiden van studenten met psychische beperkingen bestaat geen standaardprocedé. Iedere student is uniek en heeft eigen mogelijkheden en belemmeringen. Dit geldt zeker voor jongeren met een bipolaire stoornis. HBO-docent Helmut Boeijen formuleert mede op basis van zijn eigen ervaringen met een bipolaire student handvatten voor hun begeleiding. Docenten in het HBO krijgen regelmatig te maken met studenten met een psychische beperking en worden dan soms geconfronteerd met hun eigen beperkingen als begeleider. 'Zij missen de ervaring en kennis om het beloop van een stoornis en daarmee samenhangende mogelijkheden van leerlingen in te schatten', stelt de Gezondheidsraad (2014, p. 52). ]uist deze studenten ondervinden echter de meeste hinder bij het studeren. Studenten met een psychische beperking halen lagere cijfers, liggen vaker achter op het studieschema van hun opleiding en verlaten vaker zonder diploma de opleiding dan andere studenten, blijkt uit onderzoek naar studeren met een functiebeperking (Van den Broek, Muskens & Winkels, 2013). Van de jongeren die een HAVO/VWO of HBO/WO opleiding volgen maakt bijna de helft de opleiding niet af, constateert de Gezondheidsraad (2014). Deze cijfers geven aanleiding om kritisch te kijken naar de onderwijssituatie waarin deze jongeren terecht komen en de begeleiding die ze daarbij krijgen. In de afgelopen jaren hebben diverse instanties, scholen en wetenschappers zich dan ook beziggehouden met de omgang met jongeren met psychische beperkingen. In dit artikel wordt die kennis vertaald naar uitgangspunten voor het begeleiden van HBO-studenten met een bipolaire stoornis. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.