Magazine Logo

Recensies

Mieke van Wijck

Waardenwerk

Paul Verhaeghe. Het einde van de psychotherapie. Amsterdam, De Bezige Bij 2009. In het boek wordt geschetst hoezeer de klassieke (inzichtgevende) psychotherapie niet meer past bij huidige patiënten, diagnoses en financiers. Patiënten beleven zich, aldus Verhaeghe, als mensen die iets 'hebben'. Ze willen daar snel van af en ze willen geholpen worden zonder er veel voor te hoeven doen. Ze kunnen problemen niet beleven als aan henzelf gerelateerd, ze zien deze als losse moeilijkheden die hen overkomen. In navolging van Freud noemt hij dit 'actuaalpathologie'. Bovendien voelen ze zich niet door morele en levensovertuiglijke kaders gedragen en ervaren ze vaak een leegte. In feite doen ze daarmee een beroep op andermans actie en advies, zo constateert de schrijver. De auteur betoogt verder: de huidige DSM-diagnoses zijn een beschrijving van wat je aan psychische problemen waarneemt. Ze zijn er geen interpretatie van, noch een intrapsychische, noch een interpsychische, noch een maatschappelijke. In die zin worden in diagnoses problemen gefragmentariseerd. Eén diagnose-etiket volstaat vaak uiteraard niet, want mensen zijn daar (gelukkig) te complex voor. Financiers zitten met de handen in het haar: psychische hulp is duur en niet altijd merkbaar effectief; korte behandeling doet op korte termijn zichtbaar iets en pillen nog veel meer. Verhaeghe stelt dat in het opleidingsaanbod de focus verschuift van bewerkstelligen van doorleefd zelfinzicht naar aanreikingen doen op cognitief en gedragsmatig vlak. Ook de zelfinzicht-benaderingen zoals psychoanalyse en rogeriaanse therapie zijn 'actiever' geworden. Ik denk dat dit niet alleen door het nieuwe type patiënten komt; de behandelaars zelf zijn ook doeneriger geworden. Zij zijn immers ook deel van de huidige maatschappij. Verhaeghe geeft een grondige analyse maar is (uiteraard) nog zoekende naar antwoorden. Hij wil de psychotherapie en zeker ook de psychoanalyse behouden. Hij pleit voor blijven symboliseren, niet te veel meegaan in de actie- en adviestrend. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website