Een van de kernvragen van het onderzoeksproject Geestelijke weerbaarheid & Humanisme is hoe een concept van open, interlevensbeschouwelijk humanisme kan worden ontwikkeld en begrepen dat naar inhoud en functie de geestelijke weerbaarheid bevordert van individuen en groepen in de sociaal-cultureelhistorische context van de 21e eeuw. Het gaat hier, aldus de projectbeschrijving, om een op dialoog gericht humanisme dat vertrekt vanuit humanistische grondwaarden en dat zich kenmerkt door openheid. Hier tekent zich een spanningsveld af tussen grondwaarden en openheid, tussen eigenheid en veelkleurigheid. Hoe kan humanisme - staande in dit spanningsveld - bijdragen aan de geestelijke weerbaarheid van mensen? Wij denken dat hier een taak ligt voor het werkveld van de humanistische geestelijke verzorging. In onze pluriforme en dynamische samenleving neemt geestelijke verzorging steeds vaker een interlevensbeschouwelijk karakter aan. Hierin ligt haar belangrijkste uitdaging en zij kan daarin nieuwe werkterreinen verkennen. Het kunnen omgaan met pluriformiteit en interlevensbeschouwelijkheid lijkt immers voorwaarde te zijn voor geestelijke weerbaarheid in de 21e eeuw. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.